GÜZEL GÖRMEK GEREKİR Kİ

283. Hakîkatler güneşine anlatış bir perdedir.

Mefa'îlün, Fa'ilatün, Mefa'îlün, Fa'îlün,
(c. II, 921)

“Denizden buharlaşarak meydana gelen sis, denizi göstermediği gibi candan kopup gelen söz de cana perde olur. Hikmetten bahsetmeye girişmek pek yüce, bir işle uğraşmaktır. Fakat hakîkatler güneşine anlatış da bir perdedir. Dünya, köpük gibidir. Hakk’ın sıfatları denize benzer, fakat köpük, yani dünya, denizin rengine, güzelliğine perde… olmuştur. Köpüğü gidermeye, ortadan kaldırmaya çalış ki, denizin güzelliğini görebilesin. Halbuki sen, denizin köpüğüne

takılıp kalıyorsun. Bilmiyorsun, bilmiyorsun ki köpük denizi sana göstermemektedir. Dünyada gördüğün suretlere, resimlere, geçici güzelliklere dalma, onlar hakkında düşünceler yürütme! Gördüğün resimler, süretler zamanla kaybolup giderler. Nasıl saçlar, sevgilinin yüzünü, gözünü örterse, güzelliğini göstermezse harfler de sözün özünü örter. Bu yüzden

harf kabuğunu kırmak gerektir. Sen her hayali, perdeyi açan bir şey sanırsın, o hayali gönlünden at gitsin. Çünkü asıl sana perde olan, o hayaldir.

Ey can sen düşüncenden ibaretsin, gül düşünürsen gül bahçesinde olursun, diken düşünürsen dikenlikte… 

Ya sen sezgiyle seslendiğim can! Bir ucun gönlümdeyken, düşüncenle hangi alemlerdesin?”

kaynak: http://arsiv.mevlana.org.tr/faal/kaynak/divan/divan15.htm

kaynak: http://septikim.tumblr.com/